Balu is gajes (Balugaes)

Zo onthoud ik de naam van het stadje waar we vanavond slapen.

Woensdag zijn we met de taxi naar Schiphol gebracht.
Vliegtuig ging om 6.55 uur
We werden gereden door een Surinaamse moslim die ons 100-uit vroeg over de Camino.
Tuurlijk hebben we verteld...hij vroeg: is het niet gevaarlijk, dus hebben we ook verteld over de beroepspelgrims, die inchecken met de bedoeling, te jatten van slapende pelgrims...
Op de CF zijdelings meegemaakt.
Hij vond dat het afhakken van handen weer van kracht moest worden....

Vanmorgen toen we om 7.15 uur onderweg waren, liepen we door een mistig eucalyptusbomen bos.
Verrukkelijke lucht hing in dat bos

De wandeling vandaag was 25.7 km, niet verkeerd gelopen en stedelijk werd afgewisseld met landelijk.
Buurten met grote en soms mooie huizen en ver schrik ke lijk veel lawaaierige honden!
Waarschijnlijk voelen de bewoners van de buurten zich niet echt veilig....dat bracht mij weer bij de taxi chauffeur :)
In een volgend leven ga ik het beroep van hondenmepper uitoefenen 🤨

Gisteren aan de kust kwamen we twee jonge meiden en een jongeman tegen.
Vandaag onderweg zagen we ze weer en zij hadden luide muziek opstaan......ik was verbaasd en lichtelijk ontstemd....

In Barcelinhos hebben we veel tijd geïnvesteerd in een drumband.
Heerlijk die chaos, voordat iedereen staat en doet wat hij behoort te doen.
Eerst begint de leider(?) vals op zijn trompet te spelen.......dan wordt er gelopen en gaan wij er achter aan. :))))
Tot wij een andere richting moeten volgen, natuurlijk!

Ik heb een filmpje gemaakt, maar ik weet niet hoe je dat moet plaatsen op de blog




















Je zal maar op de horens genomen worden..







Pedra Furada

We slapen in Pedra Furada in een kamer van het restaurant Pedra Furada.
Double room, eigen badkamer, twee ruime bedden en het kost ons 25 euro!

Maar hoe kwamen we daar!
Vanmorgen om half 8 hadden we een sap, toast en thee ontbijt en om 8 uur waren we onderweg.
Ging voorspoedig genoeg, tot Ferry zei:
Volgens mij lopen we het kustpad....

Dat was niet de bedoeling!
Wij wilden van de kust weg, naar Pedra Furada, via Arcos!

Enfin, zo gauw we konden, bogen we af naar het oosten..
Geen pijl te zien
Koffie drinken ergens, vragen, een hoop gemompel, waarvan de belangrijkste boodschap was:
Complicado....

Doorgelopen kwamen we een Duitse Pelgrim tegen, die zei dat wij rechtaf moesten slaan..dacht ze
Nog geen pijlen
Waar was Arcos?

Met behulp van google, bleek dat we nog twee uur en 45 minuten verwijderd waren van Arcos...
Daarna was het nog 3 uur lopen naar Pedra Furada!
My goodness!
We liepen al 4 uur tempo

Opeens waren daar de pijlen!
Wij weer kwiek doorlopen langs vuilnisbelten, maisvelden, begeleid door zoemende steekvliegen en beschenen door een pittig zonnetje..
Heeeee!
Een stadje met rode daken! Het was intussen 12.30 uur geweest en ik was niet meer fris, monter en fruitig..
Ferry ook niet, maar hij kan dat veel beter verbergen.
Onze magen begonnen zich ook te roeren, ondanks een grote rijpe banaan....

In het stadje bleek dat we in Sao Pedro de Rates waren, voorbij Arcos en een uur en 50 minuten gaans van Pedra Furada...

Lang verhaal kort....we hebben wat gedronken en om 13.30 uur een taxi genomen naar onze slaapplek

Het restaurant waar wij een kamer hebben is geweldig!
Super lekker pelgrimsmenu
Eerst nog even gedramd over een gerecht van het officiele menu, maar toen ik de prijzen zag, heb ik gekozen voor gebraden kip van het p-menu
Geen spijt gehad
Fer had vis, was ook tevreden :))

Morgen een lange tocht naar Balugaes
Hopelijk zonder omwegen

Een topplek hier


Hoort bij het leven

Ballonnenplant :)

‘Mannentrouw’ de lievelingsbloemen van mijn vader

Zo mistig was het vanmorgen voor achten

Na heel stedelijk gebied, eindelijk groen

Met het groen, ook de rotzooi

Jonge eucalyptus bomen

Afscheid van het landelijke....voorlopig





Hoe zou die voetbalclub heten?










Onze eerste loopdag

Vanmorgen om 6 uur ging de wekker, gauw eruit, rek- en strek oefeningen zoals elke morgen, douchen en om 7 uur waren we beneden.
De nacht oppas had ontbijt voor ons...
Wie zeurt er dan nog, dat het sap niet vers is en dat er alleen maar wit brood is om te roosteren?

Om kwart over 7 stonden we buiten en de bus naar Matosinhos kwam om ongeveer half 8
Daar aangekomen, koffie en om half 9 geht’s los!

Prachtige wandeling!
Eerst nevel uit zee, toen brak de zon door. Heerlijk!
Dat bleef tot ongeveer half 12.....
Daarna kregen we weer een periode met mist..
Intussen leverde dat wel aparte foto’s op.

Om de inwendige mens van mineralen te voorzien, kochten we een stevig broodje met een soort burger van bacalao.. lekker!!!
Ik begon nl heel erg in te kakken.
Ferry heeft genoeg aan een ijsje :), maar ik zweet zo vreselijk, dat ik echt het zoutgehalte op peil moet brengen..en houden.

We kwamen bij een vissersdorpje, Angeiras.
Je kon de vissers netten zien boeten, kreeftfuiken zien repareren, samen machopraat horen uitslaan (de jongere garde) en in de zg vissershuisjes vis zien verhandelen.
Ik had daar best nog even willen blijven hangen, maar we moesten bijtijds, voor de lunch, in Vila do Conde zijn

Dus onze weg vervolgd
Nu kwamen we wat meer mede pelgrims tegen
Klepklep hier en klepklep daar. 
Een Oekraïens stel liep voor het eerst de Camino en zij maakte zich zorgen of ze die dag wel 2 stempels zouden kunnen scoren.

Om half 3 waren we in VdC.
Intussen was het prachtig weer.....weer 😉
De lunch onder onze hostel, in het restaurant, was heel behoorlijk.

Wasje gedaan, alle zweet weggewassen en we waren weer als nieuw!

Morgen:
Pedra Furada here we come!














Koreanen arriveerden met hun gids om te picknicken



























Porto

Om half 9 lokale tijd landden we op de luchthaven van een bewolkte, mistig Oporto
Dat hadden we niet verwacht
Met de bus waren we vrij snel in het centrum en in de buurt van hostel ‘Cats Porto’.

Toch is het in het begin altijd lastig je weg te vinden in een stad, zelfs als je er al een paar keer geweest bent.
Het lukte om de weg te vinden naar het hostel en we waren er om 11 uur...mochten helaas niet inchecken:
14.30 en geen minuut eerder, werd ons streng duidelijk gemaakt.
Geen probleem!
Backpacks achtergelaten en ons gestort in de drukte.
Eerst naar de kathedraal voor onze eerste stempel.

Toen in een klein restaurantje, stervensdruk met werklui en andere Portugezen voor een grijpstuiver (bij wijze van spreken) geluncht.
Dat zijn toch meestal de beste eettentjes. Niks fancy, maar eerlijk voedsel, lekker bereid.
Toen maar weer gaan zwerven, tot twee uur ongeveer..

De rest van de tijd hebben we wachtend, in de keuken, doorgebracht.....

We hebben een heel grote kamer en badkamer op de vierde verdieping, met uitzicht op de daken van Porto.
Veel jeugd en vanavond, nadat we weer terug waren, hebben we met een Fransman zitten kletsen van 58 jaar, die fietsend naar SdC gaat.

Ontbijt is inbegrepen bij de prijs, maar niet eerder dan 8 uur..
Als we de night shift kunnen verleiden, morgen voor half 8, dan vertrekken we met voedsel op de maag.
Zo niet, dan zullen we onderweg een ontbijtje moeten zien te scoren.

We gaan met de bus naar Matesinhos, omdat we het stuk vanaf de kathedraal, vorig jaar al ‘gedaan’ hebben.
Vanaf M is het nog 23 km naar Vila do Conde waar we blijven slapen.




We slapen onder een ronde spiegel....























Deze jongeman keek kritisch....:))






Punt voor nu..

Of we nooit in Porto en Spanje zijn geweest... Of we nooit 17 nachten en 18 dagen van huis en haard zijn weggeweest.. Het volgende blog waar...