Onze eerste loopdag

Vanmorgen om 6 uur ging de wekker, gauw eruit, rek- en strek oefeningen zoals elke morgen, douchen en om 7 uur waren we beneden.
De nacht oppas had ontbijt voor ons...
Wie zeurt er dan nog, dat het sap niet vers is en dat er alleen maar wit brood is om te roosteren?

Om kwart over 7 stonden we buiten en de bus naar Matosinhos kwam om ongeveer half 8
Daar aangekomen, koffie en om half 9 geht’s los!

Prachtige wandeling!
Eerst nevel uit zee, toen brak de zon door. Heerlijk!
Dat bleef tot ongeveer half 12.....
Daarna kregen we weer een periode met mist..
Intussen leverde dat wel aparte foto’s op.

Om de inwendige mens van mineralen te voorzien, kochten we een stevig broodje met een soort burger van bacalao.. lekker!!!
Ik begon nl heel erg in te kakken.
Ferry heeft genoeg aan een ijsje :), maar ik zweet zo vreselijk, dat ik echt het zoutgehalte op peil moet brengen..en houden.

We kwamen bij een vissersdorpje, Angeiras.
Je kon de vissers netten zien boeten, kreeftfuiken zien repareren, samen machopraat horen uitslaan (de jongere garde) en in de zg vissershuisjes vis zien verhandelen.
Ik had daar best nog even willen blijven hangen, maar we moesten bijtijds, voor de lunch, in Vila do Conde zijn

Dus onze weg vervolgd
Nu kwamen we wat meer mede pelgrims tegen
Klepklep hier en klepklep daar. 
Een Oekraïens stel liep voor het eerst de Camino en zij maakte zich zorgen of ze die dag wel 2 stempels zouden kunnen scoren.

Om half 3 waren we in VdC.
Intussen was het prachtig weer.....weer 😉
De lunch onder onze hostel, in het restaurant, was heel behoorlijk.

Wasje gedaan, alle zweet weggewassen en we waren weer als nieuw!

Morgen:
Pedra Furada here we come!














Koreanen arriveerden met hun gids om te picknicken



























Geen opmerkingen:

Punt voor nu..

Of we nooit in Porto en Spanje zijn geweest... Of we nooit 17 nachten en 18 dagen van huis en haard zijn weggeweest.. Het volgende blog waar...