Wij vinden Fisterra toch leuker dan Muxía.
Meer reuring op een kalme manier.
Over de kustroute:
Er is maar een stuk van twee km dat pal langs de kust leidt;
Begint in Lires en eindigt ergens 2 km verder
Zie foto van bordje.
Zo’n bordje was ook aan het begin, in Lires.
Op de rest van de route zie je af en aan, de zee in de verte.
Eerst aan de rechterkant en dichtbij F, aan de linkerkant.
We kwamen F binnen, deze keer aan de bovenkant
en keken op het strand waar we in 2015 F binnenliepen.
Nog steeds een prachtige baai.
In 2015
Onze pensionkamer met balkon is echt geweldig, wat het uitzicht betreft. Niet voor niks draagt het de naam: Mirador Fin Da Terre.
In 2015 wilden we eten in het restaurant op Cabo Finisterre, maar er was geen tafel voor ons.
Nu dus wel, twee voorgerechten genomen, een als hoofdgerecht. Geen nagerecht en ieder een glas wijn. Waren we nog 2 en een half keer zoveel geld kwijt als voor een pelgrimsmenu...
Enfin, voor een keertje..
Toen we ons opmaakten om terug te lopen, vroeg een straatmuzikant, gitarist/zanger, of we met hem, in zijn busje, wilden meerijden naar beneden..
Graag!
Het was 23 graden, maar de gevoelstemperatuur was minstens 30
Vanmorgen onderweg:
De zee is zichtbaar rechts
Yep! Die kant op
Er heeft een lelijke brand gewoed. Op sommige stukken nog goed te ruiken
Gisteravond vanaf ons terras in Casa Raúl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten