Venijn in de bus...

Je moet je voorstellen, dat drommen peregrino’s tegelijkertijd naar Santiago terug willen..
Drie bussen op een tijdstip.
Elke bus z’n eigen nummer, maar geen aangewezen zitplaatsen...

Gaat zo’n ..... direct achter de chauffeur zitten, houdt de plek naast zich vrij...begrijpelijk...en legt een tasje op de stoel achter zich.
Ik pak die tas en geef hem aan haar.
Gelijk een scheur open! Nou, dat kan ik ook, dus ik ga daar zitten en houd de stoel naast mij, vrij voor Fer.
De bus begint te rijden en ze gaat met de leuning keihard naar achteren.. ik plant mijn knieën, vrij lange benen, in haar rug.
“Bon Camino eh!” Heb ik haar nog toegebeten.
Uiteindelijk deed ze de stoel iets rechter.
De vriendin voor wie de plaats bestemd was, bemoeide zich er niet mee, maar noemde mij een putita...letterlijk achter mijn rug.
Zucht!!

In Santiago bleken wij helemaal op de campus, in een oud klooster een kamer te hebben
Weer veel gelopen..

Verder alles rustig 

Vanmorgen vroeg



De wachtende peregrinos

De kathedraal vanaf het park, in de buurt van het klooster







Een ander Santiago

De nik(I)s fabriek :)





De tuin van het klooster














Geen opmerkingen:

Punt voor nu..

Of we nooit in Porto en Spanje zijn geweest... Of we nooit 17 nachten en 18 dagen van huis en haard zijn weggeweest.. Het volgende blog waar...