To albergue or not to albergue...

Gisteravond gezellig zitten kletsen en lachen met een Zweed en een Noor: Ingmar en Rune.

Toen nog een stuk verse tortilla gegeten en naar de albergue...

Weet weer waarom ik geen albergue-mens ben...
Deze keer geen knisperende zakken en zaklantaarns, maar telefoonberichten die luid binnenkomen na 22 uur...
Het halfluid geouwehoed, terwijl er toch geconstateerd kan worden, dat iedereen zich min of meer in de slaapstand bevindt..
Kortom, het boven op elkaars lip proberen rust te vinden...wat natuurlijk niet lukt
En dan, in mijn geval, het oppikken van andermens energie die bij mij nachtmerries genereert..nooit meer!

Vanmorgen om 5 uur ging het eerste alarm af.
Toen een om half 6 en die van ons om 6 uur.

Prachtige wandeling!
Heftig klimmen, maar nog heftiger dalen.
Wel druk onderweg, alles is relatief, maar ook leuk, al die korte gesprekjes en het elkaar bon Camino toewensen..
Dat was op de CF het laatst..
Op de Via de la Plata kom je bijna niemand tegen.

Ergens in het bos, een gitarist met mondharmonica...heel sfeervol

Onze hostal is tegenover de albergue municipal en vanuit ons raam kon je de stakkers lijdzaam in de zon zien wachten tot 2 uur...
Kort daarna begonnen groepjes zich te verwijderen van die plek, op zoek naar een bed voor de nacht.
Ook bij onze hostal kwam het verzoek.... maar er hangt natuurlijk een ander prijskaartje aan.
Het zijn geen bedden voor 8 euro p.p...

Morgen naar Caldas de Reis 23 km


Zweden en Noorwegen: Ingmar en Rune







Kom je niet ver meer mee..















Boswater, zo zwart als Cola kreek..

Geen idee!

De hostal Peregrino

















Geen opmerkingen:

Punt voor nu..

Of we nooit in Porto en Spanje zijn geweest... Of we nooit 17 nachten en 18 dagen van huis en haard zijn weggeweest.. Het volgende blog waar...