Fijn van de nachtrust, want mijn knieën vonden het helemaal niks, dat we gisteren voor de lunch toch nog weer de straat op moesten en ook nog omhoog..strompel, strompel, strompel...
Enfin, douchen, SRL gel en goed slapen maakten ze vanmorgen weer als nieuw.
Ferry gaat trouwens prima met de brace
Maar dus:
Drie km verder roept Ferry: ik ben mijn pasjes en geld vergeten in het laatje....
Wat noe!
We komen tot de conclusie dat de eigenaar van het onderkomen vast wel zo aardig is om de spullen naar ons toe te brengen...
Terwijl ik aan het bellen ben....taraaaa!
Daar is Katy!!
Katy is een Engelse die daar ook een kamer huurde. Zij fietst naar SdC.
Bij het ontbijt nog even met haar gekletst.
Ik rijd wel terug, zei ze
Als jullie bij the junction wachten, dan ben ik in 15 minuten terug, zei ze
Ik bel mijn eigen telefoon wel met die van jou, zei ze
Dan heb je mijn telefoonnummer ook, zei ze....
Zo gezegd, zo gedaan.
A real guardian angel
De route was mooi en we kwamen veel jonkies tegen die niet zo blij keken..
Een babbeltje met een Duits meiske gemaakt.
Die had gisteren al willen afhaken...voetpijn
Veel barretjes, veel (ongekoelde) ice tea en veel ontmoetingen.
Veel omhoog en omlaag, maar alles binnen het redelijke
Aan het eind van onze etappe, was er voor de Romaanse brug over de Lima, de 2-wekelijkse zondagmarkt op de oever van de prachtige rivier.
Antiek, kleding, prachtig wit geborduurd(ook wit) jurkje gezien voor Lima, maar dat zou ze pas over drie jaar aan kunnen, dus toch maar niet gekocht. :))
We vroegen op een plek waar er een pelgrimsmenu werd aangeboden, waar Guesthouse Preciosa was,
O, riep de manager: hier precies aan de overkant.
Ik ken de man wel....dus relaxten we, want we hoefden na de lunch en een wijntje, alleen nog maar de brug over..
Toen bleek Preciosa een eigenaresse te hebben, een moeder en een dochter en geen man!
En onze slaapplaats was niet aan de overkant, maar in Ponte de Lima, aan dezelfde kant van de rivier, circa anderhalve km verder, klimmend..
Dat was wel een dingetje...
De temperatuur was op dat moment, 27 graden...zeg maar en de zon scheen ongenadig
Vanmorgen om half 8
Op deze hoek hebben we op Katy gewacht
Passiebloem en vruchten
Een bekende plek: Casa Fernanda
Kurkeik, gestript van zijn kurk
Zuur!!!!
Uitgegroeide baldadige, lawaaierige, Portugese Pubers aan het bier. Bom Caminho bromden ze toen we vertrokken uit de bar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten